Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που επεξεργάζεται η κυβέρνηση εμπεδώνει μία λάθος νοοτροπία για το τι είναι η κοινωνική ασφάλιση. Το νέο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι άνισο και ταξικό. Όσοι δεν κατορθώνουν να εργαστούν για μια επαρκή σειρά ετών και με υψηλές αποδοχές, είναι καταδικασμένοι σε χαμηλή σύνταξη. Το κυριότερο είναι ότι με το νομοσχέδιο αυτό αίρεται η αλληλεγγύη των γενεών και μεταβαίνουμε σε ένα ατομικό κεφαλαιοποιητικό σύστημα, όπου ο κάθε εργαζόμενος γίνεται μάνατζερ του εαυτού του και επιλέγει τι τον συμφέρει καλύτερα. Με το αναπόφευκτο ταξικό αποτέλεσμα ότι ευνοούνται οι οικονομικά ισχυρότεροι, δηλαδή οι λιγότεροι, και αδικούνται οι οικονομικά ασθενέστεροι, δηλαδή οι περισσότεροι.
Το συνταξιοδοτικό σύστημα μετατρέπεται σε ένα νεοφιλελεύθερου τύπου ασφαλιστικό πλέγμα παροχών. Πρέπει, όμως, να γίνει κατανοητό ότι αυτό καταστρέφει κάθε έννοια διαγενεακής αλληλεγγύης. Κάθε γενιά εργάζεται, ώστε οι γηραιότεροι, δηλαδή αυτοί που δεν μπορούν να εργαστούν και έχουν ζητήματα υγείας, να λαμβάνουν σύνταξη. Οι εισφορές των εργαζομένων δεν είναι ατομικές, ούτε προσωπικές. Το συνταξιοδοτικό δεν λειτουργεί σαν προθεσμιακή κατάθεση, αλλά σαν ταμείο στήριξης των γενεών. Σαν σεβασμός στις γηραιότερες ηλικίες, δηλαδή στους ασθενέστερους που δεν μπορούν πλέον να εργαστούν, ενώ έχουν προσφέρει επί πολλά έτη με την εργασία τους. Το ασφαλιστικό είναι δείγμα πολιτισμού και ανάπτυξης.
Αυτόν τον πολιτικό πολιτισμό καταργεί το νέο νομοσχέδιο, που εκλαμβάνει το συνταξιοδοτικό σαν μια προθεσμιακή κατάθεση, αναιρώντας την κοινωνική αλληλεγγύη. Η δυνατότητα που δίνεται με το νέο ασφαλιστικό να κατατάσσονται οι ασφαλισμένοι με επιλογή τους σε μία από έξι ασφαλιστικές κατηγορίες συνιστά αναγνώριση από μέρους της κυβέρνησης της κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος. Προϋποθέτει ακριβώς ότι ο μέσος επαγγελματίας έχει εμπεδώσει την αναίρεση της ανταποδοτικότητας και έχει πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης στο ασφαλιστικό σύστημα. Στην ουσία με το βαθιά ταξικό αυτό σύστημα οι οικονομικά ισχυρότεροι, οι οποίοι θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να εισφέρουν παραπάνω σύμφωνα πάντα με τις δυνάμεις τους, θα μπορούν απλώς να επιλέξουν την πρώτη ασφαλιστική κατηγορία, δίνοντας 155 Ευρώ. Και την ανταποδοτικότητα να την εξασφαλίσουν σε μια εταιρεία παροχής ασφαλίσεων. Το νομοσχέδιο μας «κλείνει το μάτι» να στραφούμε σε εταιρείες παροχής ιδιωτικής ασφάλισης, οι οποίες θα βγουν σαφώς ενισχυμένες. Στην ουσία όλο το ασφαλιστικό που προβλέπεται από το παρόν νομοσχέδιο είναι μια προσομοίωση ιδιωτικής ασφάλισης. Παραβιάζοντας τη συνταγματική αρχή της εισφοράς στα βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις.
Βασικός λόγος που το σχέδιο νόμου είναι απορριπτέο είναι ότι ενσωματώνει όλες τις μνημονιακές περικοπές. Και εμπεδώνει μια σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική που καταργεί τη διαγενεακή αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή για χάρη ενός ατομικού κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Το τελευταίο είναι στην ουσία προθάλαμος για την παράδοση όλων στην ιδιωτική ασφάλιση.
Μαρία Απατζίδη, Βουλευτής Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25
Πηγή: efsyn.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
