11 χρόνια συμπληρώνονται από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο οποίος θα ήταν σήμερα 26 χρονών από τον Ειδικό Φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια.

11 χρόνια και ο δολοφόνος του Αλέξανδρου κυκλοφορεί πλέον ελεύθερος ανάμεσα μας, αν και έχει ασκηθεί αίτηση αναίρεσης της απόφασης με την οποία αποφυλακίστηκε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

11 χρόνια από τότε που βροντοφώναξε η νεολαία: “στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες”.

Και πράγματι στις τράπεζες επιφυλάσσουν διαχρονικά λεφτά και ασυλία. Ενώ στην νεολαία σφαίρες (όπως έγινε με τον Αλέξη, με τον Μιχάλη Καλτεζά κ.α.), χημικά, καταστολή, βία, φτώχεια, μετανάστευση και ανεργία.

Τίποτα δεν έχει αλλάξει 11 χρόνια μετά προς το καλύτερο δυστυχώς, αντιθέτως η βία και η καταστολή είναι εδώ με την χειρότερη έκφανση της απέναντι σε νέους, φοιτητές και μαθητές και όχι μόνο φυσικά, με έναν “επιχειρησιακό” Υπουργό Προστασίας του Πολίτη ο οποίος θα έπρεπε να διώκεται για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (από την υπόθεση των οροθετικών γυναικών). Ενώ παράλληλα οι οικονομικές ανισότητες και η οικονομική εξαθλίωση έχει ενταθεί πλήρως μετά από 10 χρόνια βάρβαρων και αιματηρών μνημονίων.

Παρόλα αυτά συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε να παλεύουμε γιατί δεν υπάρχει τελική νίκη και τελική ήττα. Γιατί η θλιβερή, αιματηρή και απάνθρωπη κανονικότητα τους δεν μας χωράει. Γιατί ο φόβος, ο τρόμος, η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν θα γίνουν συνήθεια ούτε και κανονικότητα.

Σε πείσμα των καιρών, σε πείσμα των ισχυρών, ούτε εδώ μα ούτε και πουθενά, γιατί αυτή η γενιά δεν είπε ακόμα την τελευταία λέξη.

Και ο Αλέξανδρος θα ζει μέσα από αυτούς τους αγώνες.

Mιχάλης Κριθαρίδης, Εκπρόσωπος Τύπου ΜέΡΑ25